Wakacje to czas radości i wytchnienia dla większości osób. Jednak dla dzieci z zaburzeniami odżywiania i ich rodzin okres ten może wiązać się z lękiem i dodatkowymi trudnościami.
Zapraszamy do lektury wywiadu z psychologiem i psychoterapeutą poznawczo-behawioralnym, Jerzym Cyranem, który porusza temat uzależnień od substancji psychoaktywnych i czynności behawioralnych. Autor opisuje proces powstawania
Asertywność to umiejętność wyrażania własnych opinii, uczuć i potrzeb w sposób otwarty i szczery, przy jednoczesnym szacunku dla innych osób. Oznacza to, że potrafimy mówić „nie” bez poczucia winy, gdy czegoś nie chcemy lub nie możemy zrobić, potrafimy wyrażać swoje opinie w sposób jasny i zdecydowany, nawet jeśli różnią się one od opinii innych osób, potrafimy bronić swoich praw i granic osobistych, potrafimy prosić o pomoc i mówić o swoich potrzebach, jak również potrafimy przyjmować krytykę i konstruktywną informację zwrotną oraz dawać konstruktywną informację zwrotną innym osobom.
I jak podkreśla psycholożka, Aleksandra Rosowicz, asertywność nie oznacza bycia agresywnym lub egoistycznym. Chodzi o to, aby dbać o siebie i swoje potrzeby, jednocześnie szanując potrzeby innych osób.
Trening umiejętności społecznych ma na celu nauczyć jego uczestników m.in. tego, jak reagować na swoje emocje, jak komunikować się z innymi ludźmi czy jak współpracować w grupie. Metoda ta znajduje wykorzystanie zarówno u dzieci, jak i u dorosłych – kiedy pacjentowi może być zalecony trening umiejętności społecznych? Na czym on polega? Zapraszamy do lektury z terapeutką środowiskową, Agatą Jóźwiak.
O tym, dlaczego tak ważne jest zaangażowanie obojga rodziców w proces terapeutyczny swojego dziecka, jak należy współpracować z terapeutą aby je wspierać oraz czy rodzice dziecka z zaburzeniami psychicznymi również powinni przejść odpowiednią terapię, opowiada psycholog i psychoterapeuta, Wiktor Wikiera.
Biorąc pod uwagę duże znaczenie superwizji w psychoterapii, staje się ona standardem placówek świadczących usługi w tym obszarze. I, jak wskazuje psycholożka, Agnieszka Gładysz, na początku praktyki terapeutycznej bardzo ważna jest systematyczność procesu superwizyjnego. Wtedy terapeuci potrzebują wsparcia, szerszego zrozumienia pacjenta, jak również siebie w relacji z pacjentem. To pozwala na sprawniejsze „poruszanie się” w terapii. To dużo wnosi do samej terapii, pozwala zdystansować się i przyjrzeć się procesowi terapeutycznemu z innej perspektywy.
Czy wiesz, że filmoterapia to metoda, która może być pomocnym elementem w terapii? Jak wskazuje psycholożka, Dominika Nowakowska, filmoterapia jest bardzo ciekawym narzędziem do pracy, bo może pełnić w procesie terapeutycznym funkcję katalizatora, który jest w stanie przyspieszyć, zintensyfikować czy nadać całemu procesowi pewnej dynamiki.
Czego nie mówić dziecku, u którego objawy mogą wskazywać na depresję? „Ogarnij się”, „weź się w garść”, „nie przesadzaj”, „zobacz, inni mają gorzej”, „ja w Twoim wieku to…”, „gdybyś tylko chciał/chciała to …”. Bo, jak wskazuje psycholożka i psychoterapeutka poznawczo – behawioralna, Martyna Czopowicz, pomimo tego, że dorośli, zwłaszcza rodzice, próbują w ten sposób pocieszyć nastolatka, to używanie tych określeń powoduje coś zupełnie odwrotnego, czyli wzmaga poczucie winy i gorszości, które i tak już towarzyszy pacjentowi z depresją. Trudność polega na tym, że z perspektywy dorosłego często problemy zgłaszane przez nastolatków, np. kłopoty w relacjach społecznych, wydają się mało istotne, a już na pewno nie powinny wywoływać stanu depresji czy problemów w codziennym funkcjonowaniu.
Media społecznościowe typu Instagram, TikTok, Facebook jak najbardziej mogą wpływać na wystąpienie zaburzeń odżywiania. Porównywanie się z tym, co pokazuje Internet stało się naszym odruchem bezwarunkowym, a młodzież jest na to jeszcze bardziej podatna. Ale nie tylko Internet i social media wpływają na postrzeganie siebie. Komentarze rówieśnicze również robią swoje – wskazuje dietetyczka, Agnieszka Chruścikowska.
Każda para ma swoją dynamikę w relacji i swoje zasoby. Zanim pojawi się w gabinecie, stosuje „swoiste” dla siebie sposoby radzenia sobie z kryzysami. Myśl o podjęciu terapii pojawia się często jako ostatni krok do uratowania relacji. Kiedy zatem warto rozważyć terapię? Jak wskazuje psycholożka i psychoterapeutka, Magdalena Hawrot-Krauze, nie ma idealnego momentu, ale myślę sobie że warto wziąć takie rozwiązanie pod uwagę kiedy przychodzą do głowy myśli: „nie dam już sobie z tym sam/a rady”, „nie rozumiem co się dzieje, coś się zmieniło między nami”, „czuję że stoję w miejscu”.
Podjęcie terapii przez osoby dorosłe jest dobrowolne, nie można nikogo zmusić do takiej decyzji – podkreśla Klaudia Woźniak, psycholożka i psychoterapeutka poznawczo-behawioralna. Nie jest to łatwe w sytuacji, kiedy widzimy, że ktoś z naszego najbliższego otoczenia potrzebuje wsparcia, a sam nie jest gotowy o tę pomoc poprosić. Jeśli jednak mimo obaw i oporów osoba ta zdecyduje się przyjść na umówioną konsultację, to często nie jest to równoznaczne z motywacją do dłuższej współpracy. W takich sytuacjach terapeuta może starać się stopniowo budować motywację u pacjenta/klienta, podkreślać możliwe korzyści z terapii. Zapraszamy do lektury wywiadu.
Despert (1944) stwierdził, że trening czystości u dzieci moczących się rozpoczynany był na ogół później, niż u dzieci nie moczących się. Ponadto, więcej matek dzieci moczących się w późniejszym wieku stosowało ostry, restryktywny, oparty na przymusie, trening czystości. Ostatecznie, przypuszcza się, że przebieg treningu czystości jest jednym z czynników odgrywających rolę w powstaniu moczenia nocnego. I jak podkreśla psycholożka i psychoterapeutka Joanna Strękowska, jej doświadczenia z gabinetu z pracy z pacjentami są bardzo podobne. Zapraszamy do lektury wywiadu.
Jak wskazuje Joanna Emma Szczerba, lekarz w trakcie specjalizacji z psychiatrii, przy wyborze odpowiedniego psychiatry, ważne jest znalezienie zaufanej placówki, z polecenia osób, które już się w niej leczą, z doświadczeniem w pracy szpitalnej, ale również z łatwą dostępnością do specjalistów, żeby możliwe było umówienie wizyty. Zapraszamy do lektury wywiadu!
Terapia grupowa to regularne spotkania w określonej grupie osób, którym przewodzi jeden lub dwóch terapeutów. Oczywiście nie istnieje jeden prawidłowy schemat terapii grupowej. Inaczej działają grupy terapeutyczne w terapii uzależnień, a inaczej grupy na oddziałach dziennych. Jedno jest pewne – terapia grupowa to przeciwwaga terapii indywidualnej, w której leczenie polega wyłącznie na jednostkowym kontakcie pacjenta z terapeutą. Jak podkreśla psycholog i psychoterapeuta, Mikołaj Goliński, terapia grupowa to proces długoterminowy i nakierowany na stworzenie mikro grupy społecznej, w której pacjenci mogą przepracowywać swoje problemy, omawiać je i dzielić się swoimi doświadczeniami.
Umiejętności społeczne to zdolności jednostki, które pozwalają na skuteczną i satysfakcjonującą komunikację z innymi ludźmi. Ale jak się okazuje, wiele osób, a szczególnie dzieci, mierzy się dzisiaj z wyzwaniami funkcjonowanie we współczesnym społeczeństwie.
Dlatego o tym, czym jest trening umiejętności społecznych, jak wyglądają spotkania, jakie umiejętności mogą nabywać pacjenci oraz jakie są zalety terapii grupowej, opowiada psycholog, Natalia Budner.
Zanim dojdzie do aktu autoagresji, zazwyczaj jest osiągnięty stan wzbudzenia emocjonalnego, który poprzedzony jest jakimś wydarzeniem. Napięcie staje się nie do zniesienia, a zadawany sobie ból przynosi uczucie ulgi, wytchnienie.
O tym dlaczego dzieci i młodzież samookaleczają się, jakie emocje temu towarzyszą i co w ten sposób sobie rekompensują, opowiada psycholożka dzieci, młodzieży i dorosłych, Marta Libera – Grabowska.
Trudności w relacjach rodzic-nastolatek nie wynikają ze złej woli którejkolwiek ze stron. Okres dojrzewania jest szczególnie trudny dla dziecka i rodziców. To wtedy rodzice zaczynają dostrzegać, że gubią wspólne pole ze swoim dzieckiem. Dziecko z kolei czuje się już na tyle dorosłe, że postrzega siebie jako partnera, a nie kogoś, kto jest zależny. I pojawia się naturalny konflikt interesów. Najważniejsze jest to, aby pamiętać, że ten okres jest trudny, ale mija – podkreśla w wywiadzie psycholożka, Maria Wiśniewolska.
Zaburzenie osobowości typu borderline jest stosunkowo często rozpoznawanym zaburzeniem i jego diagnozowanie waha się w między 0,2 do 2,8 procent populacji ogólnej. Jak wskazuje psychoterapeutka, Anna Okrutna – Skowroń, zaburzenie osobowości to zestaw cech charakteru, wzorców zachowania, funkcjonowania i relacji z innymi ludźmi, które są głęboko zakorzenione, trwałe, i co bardzo ważne, są dla danej osoby nieprzystosowawcze.
Już na pierwszym spotkaniu psychiatra powinien w zaleceniach wskazać, że potrzebna jest konsultacja z dietetykiem. Bo leczenie anoreksji, bulimii, czy innych zaburzeń odżywiania powinno iść równolegle, dwutorowo – z jednej strony pomoc psychiatry i psychologa, a z drugiej strony pomoc dietetyka. Bo nie można wyjść z zaburzeń odżywiania, takich jak anoreksja, gdzie organizm jest wyniszczony, bez specjalistycznego wsparcia dietetycznego – podkreśla dietetyczka, Agnieszka Chruścikowska.
Schematy poznawcze kształtują się na podstawie naszych doświadczeń, zarówno indywidualnych, jak i zbiorowych, takich jak kultura, w której wzrastamy, czy rodzina. O tym, czy schematy
O tym, że nie ma bezpiecznej dawki alkoholu, o tym jak kampanie edukacyjne wpływają na świadomość społeczną na temat uzależnień od alkoholu oraz co jest
Według różnych danych ADHD dotyczy między 1,5 a 5% populacji dorosłych, natomiast oficjalnie postawionych diagnoz jest nadal o wiele mniej – wskazuje psycholog i psychoterapeuta,
Wedle koncepcji neuroróżnorodności funkcjonowanie umysłu w spektrum autyzmu czy z ADHD to nie tylko trudności, ale także wiele pozytywnych aspektów budujących mocne strony danego człowieka. Neuroróżnorodność to koncepcja, która uważa za naturalne różnice w funkcjonowaniu ludzkiego mózgu.
O tym czym są zniekształcenia poznawcze, czy zawsze są to negatywne myśli i jakie konsekwencje niosą za sobą wyolbrzymione lub irracjonalne wzorce myślowe, rozmawiamy z psycholożką i psychoterapeutką w trakcie certyfikacji – Aleksandrą Rosowicz, która wskazuje również, jak ważna jest rola terapeuty na początku drogi wychodzenia ze zniekształceń poznawczych.
