ADHD a życie zawodowe – wyzwania i zawody dostosowane do potrzeb osób z ADHD

Katarzyna Szamburska-Lewandowska

ADHD a życie zawodowe wyzwania i zawody dostosowane do potrzeb osób z ADHD

Osoby z ADHD często muszą stawić czoła różnym wyzwaniom na swojej drodze do znalezienia odpowiedniej pracy, która będzie odpowiadać ich specyficznym możliwościom i potrzebom. Osiągnięcie sukcesu zawodowego wymaga zrozumienia swoich pasji, umiejętności oraz sposobów radzenia sobie z wyzwaniami, jakie niesie ze sobą ADHD.

ADHD, czyli zespół nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi, to zaburzenie neurorozwojowe, które manifestuje się trudnościami z koncentracja uwagi, nadmierną ruchliwością i impulsywnością. W większości przypadków ADHD zostaje zdiagnozowane u dzieci, zwłaszcza w okresie wczesnoszkolnym, ponieważ objawy tego zaburzenia mogą wpływać na wyniki nauki i zachowanie uczniów w klasie. Dlatego osoby z ADHD od najmłodszych lat uczą się, jak radzić sobie z codziennymi wyzwaniami i jakie strategie sprawdzają się w ich przypadku.

Proces dorastania nie jest łatwy dla osób z ADHD, ale badania wykazują, że objawy tego zaburzenia mogą zmniejszać się wraz z wiekiem. Niemniej jednak, ponad połowa osób dorosłych z ADHD zdiagnozowanym w dzieciństwie nadal boryka się z trudnościami związanymi z objawami zaburzenia. W przypadku dorosłych z ADHD, objawy częściowo różnią się od tych występujących u dzieci albo nie zawsze są tak widoczne. Często osoby dorosłe uczą się maskować niektóre objawy ADHD, aby lepiej funkcjonować w społeczeństwie.

Objawy ADHD, takie jak problemy z koncentracją, impulsywność, dysregulacja emocjonalna i stałe poczucie niepokoju, wpływają na życie zawodowe. Osoby z ADHD mogą napotykać trudności na początku swojej kariery zawodowej, zwłaszcza w znalezieniu pracy odpowiedniej do ich specyficznych potrzeb. Dlatego też kluczowym elementem jest świadomość swoich pasji, umiejętności i celów zawodowych.

Czy ADHD jest niepełnosprawnością?

To zależy od stopnia nasilenia objawów. W niektórych krajach ciężkie przypadki ADHD są uznawane za niepełnosprawność, co może zapewnić osobom z ADHD dodatkowe świadczenia i wsparcie ze strony odpowiednich instytucji, często będących częścią rozwiązań systemowych. Niemniej jednak, u większości osób z  ADHD objawy osiągają nasilenie pozwalające, przy odpowiednim leczeniu i wsparciu terapeutycznym na względnie efektywne funkcjonowanie.

Podstawowym elementem sukcesu zawodowego osób z ADHD jest zrozumienie neurobiologicznego i neurorozwojowego aspektu zaburzenia. Rozumienie przyczyn i mechanizmów leżących u podłoża zaburzenia, a także świadomość rodzaju i poziomu nasilenia własnych objawów stanowią niezbędny krok do samoświadomości.  Autorefleksja i identyfikacja najsilniejszych umiejętności mogą pomóc w znalezieniu pracy, która będzie odpowiednio dostosowana do cech ADHD. Ważne jest, aby wybierać zawody, które charakteryzują się wysoką intensywnością, szybkim tempem działania i strukturalnym środowiskiem. Niemniej niezwykle istotna jest też świadomość swoich trudności, tak aby protezować je w sposób minimalizujący wpływ objawów na funkcjonowanie.

Niektóre zawody mogą wykorzystywać mocne strony osób z ADHD, wynikające ze specyfiki zaburzenia:

  1. Bazujące na pasji i zainteresowaniach (lekarz, nauczyciel, psycholog, pedagog, pielęgniarka).
  2. Wymagające szybkiego i intensywnego działania (policjant, detektyw, strażak, trener).
  3. Mocno ustrukturalizowane (wojskowy, manager projektu).
  4. Wymagające kreatywności (artysta, dziennikarz, tancerz, przedsiębiorca, grafik, projektant).
    • Nauczyciel/wykładowca – osoby z ADHD, które zostają nauczycielami, mogą lepiej zrozumieć wyzwania, z jakimi borykają się uczniowie z tym zaburzeniem i dostosować się do ich potrzeb. Poza tym mogą wykorzystać swój dynamiczny sposób funkcjonowania, kreatywność i niestandardowość myślenia.
    • Szef kuchni – praca w kuchni jest szybka, dynamiczna i wymaga ciągłego ruchu, co może odpowiadać osobom z ADHD.
    • Fryzjer/kosmetolog – podobnie jak praca szefa kuchni, praca fryzjera zapewnia stałą aktywność i różnorodność w kontaktach z klientami.
    • Właściciel małego biznesu/wolny zawód – Posiadanie własnego biznesu daje większą elastyczność i możliwość realizacji pasji.
    • Artysta – Twórczość i działania artystyczne mogą być idealnym wyjściem dla osób z ADHD, które czerpią radość z impulsywności i ekspresji.
    • Sportowiec – dla osób z ADHD aktywność fizyczna może być sposobem na uwolnienie nadmiaru energii i poczucie lepszej równowagi.
    • Dziennikarz – praca w mediach jest ekscytująca, kreatywne, szybka i zmienna, a także pozwala na dużą elastyczność i swobodę działania. Wyzwaniem dla osób a ADHD mogą być wymagania związane z utrzymywaniem uwagi na zadaniu, terminowością zleceń i brakiem struktury pracy.

Czasami biorąc pod uwagę niektóre objawy ADHD, jak złe zarzadzanie czasem, odkładanie na zadań na później, czy prowadzenie dokumentacji, warto rozważyć zawody i pozycje zawodowe zapewniające ścisłą strukturę. Badania pokazują, że struktura zbudowana wokół celów, wskaźników osiągnięć czy jasno określonych zadań może przynieść korzyści dla pracowników z ADHD.

Podsumowując, życie zawodowe osób z ADHD może być wyzwaniem, ale dzięki identyfikacji swoich mocnych stron i pasji, osoby te mogą znaleźć zawody, które będą odpowiednie dla ich indywidualnych możliwości i potrzeb. Kluczem do sukcesu jest akceptacja  objawów ADHD, zrozumienie ich wpływu na codzienne funkcjonowanie i wybieranie ścieżek kariery, które są zgodne z osobistymi zainteresowaniami i umiejętnościami. Wiedza i świadomość swojego ADHD mogą pomóc osobom z tym zaburzeniem w osiągnięciu pełnego potencjału i zrealizowaniu swoich zawodowych marzeń.

Autor tekstu:

Jestem psycholożką, absolwentką studiów doktoranckich w Klinice Psychiatrii Wieku Rozwojowego Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego. Ukończyłam czteroletnie szkolenie z zakresu psychoterapii poznawczo-behawioralnej, przygotowujące do uzyskania certyfikatu Polskiego Towarzystwa Terapii Poznawczej i Behawioralnej. Pracuję jako starszy asystent w Oddziale Klinicznym Psychiatrii Wieku Rozwojowego Uniwersyteckiego Centrum Klinicznego WUM. W latach 2014-2023 byłam doktorantką, a następnie asystentką dydaktyczną i nauczycielką akademicką w Klinice Psychiatrii Wieku Rozwojowego WUM.

Ukończyłam szkolenie z terapii schematu przygotowujące do uzyskania certyfikatu oraz dwuletnie Podyplomowe Studium Socjoterapii i Psychoterapii Młodzieży w Krakowskim Centrum Psychodynamicznym. Jestem również trenerką w standardzie międzynarodowym VCC oraz uczestniczką licznych kursów i szkoleń z zakresu diagnozy i pracy terapeutycznej.

Jestem autorką i współautorką publikacji naukowych, opracowań zbiorowych, wytycznych oraz wystąpień konferencyjnych, poświęconych przede wszystkim zaburzeniom ze spektrum autyzmu, zespołowi nadpobudliwości psychoruchowej (ADHD), zaburzeniom tikowym i zespołowi Tourette’a. W latach 2018–2022 pełniłam funkcję koordynatorki i badaczki w projektach klinicznych dotyczących zaburzeń ze spektrum autyzmu. Jestem również tłumaczką i współredaktorką pierwszego na polskim rynku podręcznika poświęconego terapii behawioralnej tików.

Moje zainteresowania naukowe i kliniczne koncentrują się na funkcjonowaniu poznawczym w zaburzeniach ze spektrum autyzmu, zwłaszcza na deficytach teorii umysłu w różnych zaburzeniach psychicznych wieku rozwojowego.

W ramach Centrum CBT EDU prowadzę szkolenia i warsztaty tematyczne z zakresu diagnozy i pracy z dziećmi oraz młodzieżą. Odpowiadam również za obszar merytoryczny i jakość szkoleń w Ośrodku Doskonalenia Nauczycieli Centrum CBT.

W Poradni dla Dzieci i Młodzieży Centrum CBT przy ul. Wołodyjowskiego pełnię funkcję kierowniczki zespołu diagnostycznego zajmującego się diagnozą zaburzeń neurorozwojowych (ADHD, zaburzenia ze spektrum autyzmu) u dzieci, młodzieży i dorosłych. Prowadzę diagnozę psychologiczną i neuropsychologiczną oraz psychoterapię poznawczo-behawioralną dzieci, młodzieży i dorosłych, w szczególności osób z zaburzeniami neurorozwojowymi.