W Centrum CBT prowadzimy profesjonalne diagnozy zaburzeń ze spektrum autyzmu (ASD) oparte na najnowszych standardach.
Celem wieloetapowego procesu diagnostycznego jest potwierdzenie lub wykluczenie u badanego zaburzeń ze spektrum autyzmu (ASD) oraz opracowanie optymalnego planu oddziaływań mających na celu poprawę funkcjonowania pacjenta i jego rodziny.
Ostateczne ustalenie diagnozy zaburzeń neurorozwojowych dokonywane jest przez wykwalifikowanych specjalistów, psychologa-diagnostę, we współpracy z lekarzem specjalistą. Dzięki kompleksowej diagnozie uwzględnione zostaną wszystkie aspekty kliniczne i diagnostyczne.
ETAPY PROCESU DIAGNOSTYCZNEGO.
| USŁUGA | CZAS TRWANIA |
| Wywiad wstępny | 50 min |
| Ustrukturalizowany wywiad diagnostyczny ADIR-R | 90- 120 min |
| Badanie sposobu przetwarzania informacji, funkcjonowania poznawczego. | 90 min |
| Badanie funkcji poznawczych i wykonawczych (w tym testem Stanford-Binet lub Wechsler-5) | 90- 120 min |
| Badanie psychologiczne (funkcjonowanie emocjonalne, myślenie społeczne, teoria umysłu) z użyciem zestandaryzowanych narzędzi diagnostycznych ( w tym: obserwacja dziecka z wykorzystaniem protokołu obserwacji bezpośredniej ADOS-2), dobranych do możliwości psychofizycznych dziecka/adolescenta. | 60-90 min |
| Spotkanie z Rodzicami/Opiekunami w celu przekazania i omówienia wniosków z badania, analizy wyników, dokumentacji i opracowanie zindywidualizowanych zaleceń, przeprowadzenie psychoedukacji | 90 min |
| Suma | od 8 do 10 godz w trakcie spotkań bezpośrednich |
Kolejnym krokiem jest wizyta u lekarza psychiatry dzieci i młodzieży.
Cele diagnostyki ASD
Korzyści diagnozy ASD u dzieci i młodzieży
Diagnoza zaburzeń ze spektrum autyzmu (w tym zespołu Aspergera) u dzieci i młodzieży ma wiele korzyści, w tym kompleksowe opracowanie planu wsparcia pacjenta, co pozwala na:
- realizację potrzeb rozwojowych pacjenta i zwiększenie umiejętności adaptacyjnych;
- wdrożenie skutecznych strategii radzenia sobie z objawami ASD, redukcję nasilenia objawów i skuteczne wykorzystanie swoich mocnych stron, pozwala to przez to lepsze radzenie sobie w codziennym życiu szkolnym i społecznym;
- poprawę relacji rówieśniczych;
- poprawę samooceny przez zwiększenie umiejętności radzenia sobie w sytuacjach społecznych, redukcję poczucia odmienności i poczucia winy;
- poprawę funkcjonowania rodziny pacjenta przez rozumienie natury trudności i skuteczne wsparcie dziecka, a przez to zmniejszenie napięcia w relacjach;
- dostosowanie procesu edukacyjnego do specyficznych wymagań dziecka/ nastolatka;
- zapobieganie wystąpieniu zaburzeń współwystępujących, przede wszystkim depresyjnych i lękowych.
