Lęk społeczny (fobia społeczna) polega na doświadczeniu przez pacjenta lęku lub niepokoju związanego z uczestnictwem w sytuacjach społecznych, takich jak: przebywanie w szkole, odpowiadanie na forum klasy, podróż z obcymi ludźmi. Pacjenci są przekonani o tym, że są oceniani przez innych, również przez rówieśników, co prowadzi do zawstydzenia i lęku przed odrzuceniem. W przypadku dzieci czy młodzieży ważne, aby objawy wystąpiły również wobec rówieśników, ale należy odróżnić je od normatywnego rozwojowo lęku przed odrzuceniem przez rówieśników.
Nastolatkowie z fobią społeczną mogą prezentować postawę obronną i wydawać się opryskliwi lub nieprzyjemni w kontaktach społecznych. Może występować trudność w utrzymaniu kontaktu wzrokowego, nadwrażliwość na uwagi na swój temat.
W skrajnej postaci może prowadzić o izolacji, zerwania kontaktów z rówieśnikami i niewychodzenia z domu.
Do postawienia rozpoznania konieczne jest, aby czas trwania objawów wynosił min. 6 miesięcy. Subiektywne poczucie towarzyszącego cierpienia mocno motywuje osobę posiadającą objawy do unikania tego, co identyfikuje jako źródło lęku, czyli sytuacji społecznych.
