Wewnętrzne Dziecko to pojęcie, które w ostatnich latach zyskało ogromną popularność, zwłaszcza w kręgach rozwoju osobistego i psychoterapii. Ale co to właściwie oznacza? Czy Wewnętrzne Dziecko to metaforyczna część naszej psychiki, czy może raczej kolejny slogan, którym naciąga się ludzi na szybkie recepty na szczęście? Odpowiedź na te pytania jest bardziej złożona, niż mogłoby się wydawać.

Rak piersi to nie tylko choroba ciała, ale także ogromne wyzwanie dla zdrowia psychicznego. Diagnoza nowotworu wywołuje u pacjentek szok, strach i często głębokie zmiany w sposobie myślenia o sobie oraz o przyszłości. Przejście przez trudny proces leczenia, jakim są operacje, chemioterapia czy radioterapia, wymaga od kobiety nie tylko fizycznych zasobów, ale także ogromnej siły psychicznej. To tutaj wkracza psychoonkolog – specjalista, którego zadaniem jest wspieranie pacjentek w radzeniu sobie z emocjonalnymi i psychicznymi konsekwencjami choroby. Dlaczego wsparcie psychologiczne w procesie leczenia raka piersi jest tak ważne i na czym dokładnie polega rola psychoonkologa?

Wakacje to czas, który dla wielu młodych osób kojarzy się przede wszystkim z odpoczynkiem i oderwaniem od szkolnej rutyny. Jednak coraz częściej w Polsce pojawia się trend, który od dawna funkcjonuje w innych krajach: nastolatki decydują się podjąć pracę wakacyjną. Czy taki wybór to dobre rozwiązanie dla młodych ludzi? A może powinno się jednak pozwolić im w pełni odpocząć, zanim znowu zasiądą w szkolnych ławkach?

Wyobraź sobie, że patrzysz na świat przez parę okularów przeciwsłonecznych. Nagle wszystko, co widzisz, staje się trochę ciemniejsze, bardziej zniekształcone. Kolory tracą swoją intensywność, a niektóre szczegóły znikają. Okulary te mogą być bardzo przydatne, gdy słońce razi cię w oczy, ale w półmroku mogą z kolei zasłaniać to, co rzeczywiście dzieje się wokół ciebie. A teraz wyobraź sobie, że te „okulary” to sposób, w jaki myślisz – filtr, który wpływa na to, jak postrzegasz każdą sytuację, jak reagujesz na rzeczywistość. Tak właśnie działają nasze schematy myślowe. I choć mogą być przydatne, często potrafią zniekształcać nasze widzenie świata w sposób, który szkodzi naszym emocjom i decyzjom.

W Polsce każde dziecko, niezależnie od swoich indywidualnych potrzeb edukacyjnych, ma prawo do odpowiedniego wsparcia w procesie kształcenia. Dzieci z różnymi niepełnosprawnościami, w tym ze spektrum autyzmu, mogą korzystać z dodatkowych form pomocy i opieki w ramach edukacji przedszkolnej i szkolnej. Aby jednak mogły one skorzystać z takich udogodnień, konieczne jest uzyskanie orzeczenia o potrzebie kształcenia specjalnego. W poniższym artykule omówimy krok po kroku, czym jest orzeczenie, jak je uzyskać i jak może ono pomóc dziecku w procesie edukacji.

Jedną z kluczowych zdolności, które mogą znacząco wpłynąć na jakość naszych relacji i zmniejszenie poziomu napięcia, jest umiejętność mówienia o swoich potrzebach. W tym artykule omówimy, czym jest „komunikat JA” oraz dlaczego warto nauczyć się tej techniki, aby lepiej wyrażać siebie w relacjach z innymi.

W świecie pracy zwolnienia lekarskie (znane również jako L4) odgrywają istotną rolę, umożliwiając pracownikom regenerację w czasie choroby bez obaw o utratę zatrudnienia. Warto jednak zadać sobie pytanie: co tak naprawdę widzi pracodawca na zwolnieniu lekarskim? Jakie informacje są dostępne, a co pozostaje chronione w imię prywatności pacjenta? Oto, jak działa system elektronicznych zwolnień lekarskich i jakie informacje są udostępniane pracodawcy.

Nasze codzienne postrzeganie siebie, innych i otaczającego nas świata jest silnie ukształtowane przez to, co nazywamy kluczowymi przekonaniami (ang. core beliefs). To one stanowią bazę naszych schematów poznawczych, wpływając na to, jak interpretujemy rzeczywistość i jak reagujemy na różne sytuacje w życiu.

Każdy z nas jest wyjątkowy – mamy różne doświadczenia, charaktery, potrzeby, a także odmienne sposoby postrzegania i rozumienia świata. Jedni patrzą na życie przez różowe okulary, inni zaś częściej skupiają się na potencjalnych trudnościach i zagrożeniach. To, jak postrzegamy otaczający nas świat, jest wynikiem naszych indywidualnych doświadczeń i tego, jak nasz umysł je porządkuje. W tym procesie kluczową rolę odgrywają tzw. schematy poznawcze.