Chory zawsze potrzebuje wsparcia. Depresja dziecka, jest chorobą, która wymaga współpracy specjalistów i członków rodziny. W tym artykule przybliżymy, co robić, jak rozmawiać, aby dać optymalne i efektywne wsparcie dziecku, które choruje na depresję.
W skrócie:
- Wsparcie rodziny jest niezbędne w trakcie wychodzenia dziecka/nastolatka z depresji.
- Depresja jest chorobą i trzeba zrozumieć jej objawy, aby skutecznie pomagać choremu.
- Umiejętna rozmowa rodziców z dzieckiem chorym na depresję oraz towarzyszenie mu w zdrowieniu to ważny element terapii.
Jak rozmawiać z nastolatkiem w depresji?
Ciepła, wspierająca rodzina jest podstawą wychodzenia z depresji. Widząc, że nasze dziecko cierpi, jesteśmy gotowi zrobić wszystko by mu pomóc. Nieraz najtrudniejszy okazuje się pierwszy krok – rozmowa. Jak ją zacząć, co mówić? Jak rozmawiać z nastolatkiem w depresji? Przede wszystkim pamiętaj, że depresja to choroba! To nie lenistwo, wygodnictwo, brak ambicji i niechęć do nauki. To nie wrogość wobec Ciebie drogi Rodzicu!
- Po prostu bądź. Pokaż swojemu dziecku, że jesteś, że trwasz w gotowości by służyć dziecku pomocą, wysłuchać czy po prostu wspólnie pomilczeć. Znajdź czas by być blisko duchem i ciałem. Informuj, że jesteś, okazuj zainteresowanie i troskę. Każdy chory człowiek potrzebuje być zaopiekowany.
- Słuchaj. Dołóż starań by rozmowa z dzieckiem nie była monologiem -Twoim wykładem czy pogadanką pedagogiczną. Nie oceniaj, nie krytykuj, nie pouczaj i nie dawaj tzw. “dobrych rad” w stylu: “weź się w garść”, “ wystarczy chcieć”, “jakbyś wziął się do roboty, nie miałbyś czasu na głupoty”.
- Daj nastolatkowi przestrzeń do wypowiedzi. Poczekaj na odpowiedź z jego strony.
- Bądź uważny. Naucz się dostrzegać uczucia nastolatka. Dyskretnie przyglądaj się jego zachowaniu.
- Pamiętaj, że objawami depresji nie koniecznie musi być przygnębienie, może to być drażliwość, złość lub niepokój. Łatwo te objawy bagatelizować i zrzucić je na karb młodzieńczego buntu.
- Uważny rodzic może dostrzec, że obok zmian wiążących się z dorastaniem dziecka, zachowanie w depresji jest wyraźnie inne i opowiada ono o sobie i swojej przyszłości w smutny sposób.
- Zachęcaj delikatnie do aktywności. Proponuj wspólne spacery, wyjścia do kina, zaproszenie przyjaciela. Wychodź z inicjatywą wspólnego spędzania Nie zrażaj się odmowami. W depresji, to całkowicie normalne, że zajęcia, które kiedyś sprawiały przyjemność, stają się trudniejsze i coraz mniej interesujące. Aktywacja behawioralna pomaga ustalić, które zajęcia są dla nastolatka przyjemniejsze i przy których jego nastrój chociaż trochę się poprawia. Czasem konieczne jest zmuszanie się do przyjemnych działań, jednak w dłuższej perspektywie wpływ podjętego trudu będzie opłacalny.
- Pochwal dziecko za podjętą aktywność.
- Dbaj o higienę snu dziecka. Ludzie chorzy na depresję często mają problemy ze snem. Śpią za dużo w trakcie dnia lub też nie mogą zasnąć. Wybudzają się czasem w nocy lub nad ranem.
- Monitoruj korzystanie z telefonu i komputera. Sprawdzaj czy dziecko nie korzysta nadmiernie z multimediów, szczególnie w nocy, czy przestrzega odpowiedniej pory i czasu snu. Staraj się by dziecko nie było aktywne w nocy a odsypiało godziny nocnego czuwania w dzień.
- Dbaj o odpowiednią urozmaiconą dietę dziecka, bogatą w nienasycone tłuszcze, owoce i warzywa. To, co jemy, wpływa na nasz układ nerwowy i funkcjonowanie mózgu, czyli przekazywanie impulsów nerwowych między komórkami.
- Terapia rodzinna jest ważnym elementem leczenia dziecka. Poddaj się jej, aby polepszyć relacje w rodzinie.
W Centrum CBT zajmujemy się od lat leczeniem dzieci i młodzieży cierpiących z powodu depresji. Lekarze psychiatrzy dzieci i młodzieży oraz specjaliści psychoterapii pomogą Twojemu dziecku od diagnozy, leczenie i wsparcie rodzinne.
