Wiele osób doświadcza lęku lub obrzydzenia w stosunku do pająków. Czy jednak można nazwać to arachnofobią? Arachnofobia to zaburzenie, które może znacząco wpływać na codzienne funkcjonowanie, wprowadzając stałe napięcie i stres. Ale co dokładnie towarzyszy temu lękowi? Jakie są przyczyny i sposoby leczenia tego rodzaju fobii?
Lęk wysokości, znany także jako akrofobia, jest to rodzaj zaburzenia lękowego, które objawia się silnym niepokojem lub strachem związanym z przebywaniem na dużej wysokości lub sytuacjami, w których istnieje ryzyko spadnięcia z wysokości. Osoby dotknięte tym zaburzeniem mogą odczuwać lęk nawet w przypadku wspinaczki na drabinie, czy wejścia na wyższe piętro budynku.
W dzisiejszym, szybko zmieniającym się, umiejętności społeczne odgrywają kluczową rolę w życiu naszych dzieci i młodzieży. Trening tych umiejętności nie tylko pomaga im lepiej radzić sobie w relacjach z innymi, ale również ma pozytywny wpływ na ich rozwój emocjonalny, szkolny, a potem zawodowy.
Często zastanawiacie się, jak najlepiej wspierać swoje dzieci w ich drodze do dorosłości. W dzisiejszym świecie, pełnym wyzwań i zmian, rola terapeuty środowiskowego staje się coraz bardziej istotna. Kim jest terapeuta środowiskowy i jak może on pomóc Waszym dzieciom?
Biorąc pod uwagę duże znaczenie superwizji w psychoterapii, staje się ona standardem placówek świadczących usługi w tym obszarze. I, jak wskazuje psycholożka, Agnieszka Gładysz, na początku praktyki terapeutycznej bardzo ważna jest systematyczność procesu superwizyjnego. Wtedy terapeuci potrzebują wsparcia, szerszego zrozumienia pacjenta, jak również siebie w relacji z pacjentem. To pozwala na sprawniejsze „poruszanie się” w terapii. To dużo wnosi do samej terapii, pozwala zdystansować się i przyjrzeć się procesowi terapeutycznemu z innej perspektywy.
Czy wiesz, że filmoterapia to metoda, która może być pomocnym elementem w terapii? Jak wskazuje psycholożka, Dominika Nowakowska, filmoterapia jest bardzo ciekawym narzędziem do pracy, bo może pełnić w procesie terapeutycznym funkcję katalizatora, który jest w stanie przyspieszyć, zintensyfikować czy nadać całemu procesowi pewnej dynamiki.
Czego nie mówić dziecku, u którego objawy mogą wskazywać na depresję? „Ogarnij się”, „weź się w garść”, „nie przesadzaj”, „zobacz, inni mają gorzej”, „ja w Twoim wieku to…”, „gdybyś tylko chciał/chciała to …”. Bo, jak wskazuje psycholożka i psychoterapeutka poznawczo – behawioralna, Martyna Czopowicz, pomimo tego, że dorośli, zwłaszcza rodzice, próbują w ten sposób pocieszyć nastolatka, to używanie tych określeń powoduje coś zupełnie odwrotnego, czyli wzmaga poczucie winy i gorszości, które i tak już towarzyszy pacjentowi z depresją. Trudność polega na tym, że z perspektywy dorosłego często problemy zgłaszane przez nastolatków, np. kłopoty w relacjach społecznych, wydają się mało istotne, a już na pewno nie powinny wywoływać stanu depresji czy problemów w codziennym funkcjonowaniu.
Perfekcjonizm, jako postawa dążąca do doskonałości, jest tematem fascynującym i jednocześnie kontrowersyjnym. Choć dla niektórych jest motywującym czynnikiem, pobudzającym do osiągania wyższych celów, dla innych stanowi ciężar, który ogranicza ich życie i szczęście. W tym artykule przyjrzymy się z bliska naturze perfekcjonizmu, jego różnym obliczom oraz wpływowi na funkcjonowanie jednostki i jej zdrowie psychiczne.
Media społecznościowe typu Instagram, TikTok, Facebook jak najbardziej mogą wpływać na wystąpienie zaburzeń odżywiania. Porównywanie się z tym, co pokazuje Internet stało się naszym odruchem bezwarunkowym, a młodzież jest na to jeszcze bardziej podatna. Ale nie tylko Internet i social media wpływają na postrzeganie siebie. Komentarze rówieśnicze również robią swoje – wskazuje dietetyczka, Agnieszka Chruścikowska.
Każda para ma swoją dynamikę w relacji i swoje zasoby. Zanim pojawi się w gabinecie, stosuje „swoiste” dla siebie sposoby radzenia sobie z kryzysami. Myśl o podjęciu terapii pojawia się często jako ostatni krok do uratowania relacji. Kiedy zatem warto rozważyć terapię? Jak wskazuje psycholożka i psychoterapeutka, Magdalena Hawrot-Krauze, nie ma idealnego momentu, ale myślę sobie że warto wziąć takie rozwiązanie pod uwagę kiedy przychodzą do głowy myśli: „nie dam już sobie z tym sam/a rady”, „nie rozumiem co się dzieje, coś się zmieniło między nami”, „czuję że stoję w miejscu”.
Podjęcie terapii przez osoby dorosłe jest dobrowolne, nie można nikogo zmusić do takiej decyzji – podkreśla Klaudia Woźniak, psycholożka i psychoterapeutka poznawczo-behawioralna. Nie jest to łatwe w sytuacji, kiedy widzimy, że ktoś z naszego najbliższego otoczenia potrzebuje wsparcia, a sam nie jest gotowy o tę pomoc poprosić. Jeśli jednak mimo obaw i oporów osoba ta zdecyduje się przyjść na umówioną konsultację, to często nie jest to równoznaczne z motywacją do dłuższej współpracy. W takich sytuacjach terapeuta może starać się stopniowo budować motywację u pacjenta/klienta, podkreślać możliwe korzyści z terapii. Zapraszamy do lektury wywiadu.
Despert (1944) stwierdził, że trening czystości u dzieci moczących się rozpoczynany był na ogół później, niż u dzieci nie moczących się. Ponadto, więcej matek dzieci moczących się w późniejszym wieku stosowało ostry, restryktywny, oparty na przymusie, trening czystości. Ostatecznie, przypuszcza się, że przebieg treningu czystości jest jednym z czynników odgrywających rolę w powstaniu moczenia nocnego. I jak podkreśla psycholożka i psychoterapeutka Joanna Strękowska, jej doświadczenia z gabinetu z pracy z pacjentami są bardzo podobne. Zapraszamy do lektury wywiadu.
Jak wskazuje Joanna Emma Szczerba, lekarz w trakcie specjalizacji z psychiatrii, przy wyborze odpowiedniego psychiatry, ważne jest znalezienie zaufanej placówki, z polecenia osób, które już się w niej leczą, z doświadczeniem w pracy szpitalnej, ale również z łatwą dostępnością do specjalistów, żeby możliwe było umówienie wizyty. Zapraszamy do lektury wywiadu!
Terapia grupowa to regularne spotkania w określonej grupie osób, którym przewodzi jeden lub dwóch terapeutów. Oczywiście nie istnieje jeden prawidłowy schemat terapii grupowej. Inaczej działają grupy terapeutyczne w terapii uzależnień, a inaczej grupy na oddziałach dziennych. Jedno jest pewne – terapia grupowa to przeciwwaga terapii indywidualnej, w której leczenie polega wyłącznie na jednostkowym kontakcie pacjenta z terapeutą. Jak podkreśla psycholog i psychoterapeuta, Mikołaj Goliński, terapia grupowa to proces długoterminowy i nakierowany na stworzenie mikro grupy społecznej, w której pacjenci mogą przepracowywać swoje problemy, omawiać je i dzielić się swoimi doświadczeniami.
Umiejętności społeczne to zdolności jednostki, które pozwalają na skuteczną i satysfakcjonującą komunikację z innymi ludźmi. Ale jak się okazuje, wiele osób, a szczególnie dzieci, mierzy się dzisiaj z wyzwaniami funkcjonowanie we współczesnym społeczeństwie.
Dlatego o tym, czym jest trening umiejętności społecznych, jak wyglądają spotkania, jakie umiejętności mogą nabywać pacjenci oraz jakie są zalety terapii grupowej, opowiada psycholog, Natalia Budner.
Zanim dojdzie do aktu autoagresji, zazwyczaj jest osiągnięty stan wzbudzenia emocjonalnego, który poprzedzony jest jakimś wydarzeniem. Napięcie staje się nie do zniesienia, a zadawany sobie ból przynosi uczucie ulgi, wytchnienie.
O tym dlaczego dzieci i młodzież samookaleczają się, jakie emocje temu towarzyszą i co w ten sposób sobie rekompensują, opowiada psycholożka dzieci, młodzieży i dorosłych, Marta Libera – Grabowska.
Trudności w relacjach rodzic-nastolatek nie wynikają ze złej woli którejkolwiek ze stron. Okres dojrzewania jest szczególnie trudny dla dziecka i rodziców. To wtedy rodzice zaczynają dostrzegać, że gubią wspólne pole ze swoim dzieckiem. Dziecko z kolei czuje się już na tyle dorosłe, że postrzega siebie jako partnera, a nie kogoś, kto jest zależny. I pojawia się naturalny konflikt interesów. Najważniejsze jest to, aby pamiętać, że ten okres jest trudny, ale mija – podkreśla w wywiadzie psycholożka, Maria Wiśniewolska.
Zaburzenie osobowości typu borderline jest stosunkowo często rozpoznawanym zaburzeniem i jego diagnozowanie waha się w między 0,2 do 2,8 procent populacji ogólnej. Jak wskazuje psychoterapeutka, Anna Okrutna – Skowroń, zaburzenie osobowości to zestaw cech charakteru, wzorców zachowania, funkcjonowania i relacji z innymi ludźmi, które są głęboko zakorzenione, trwałe, i co bardzo ważne, są dla danej osoby nieprzystosowawcze.
Już na pierwszym spotkaniu psychiatra powinien w zaleceniach wskazać, że potrzebna jest konsultacja z dietetykiem. Bo leczenie anoreksji, bulimii, czy innych zaburzeń odżywiania powinno iść równolegle, dwutorowo – z jednej strony pomoc psychiatry i psychologa, a z drugiej strony pomoc dietetyka. Bo nie można wyjść z zaburzeń odżywiania, takich jak anoreksja, gdzie organizm jest wyniszczony, bez specjalistycznego wsparcia dietetycznego – podkreśla dietetyczka, Agnieszka Chruścikowska.
Często niezauważane, lecz dotkliwe – trichotillomania stanowi jedno z tych zaburzeń, które mogą prowadzić do znacznego cierpienia, a jednocześnie często pozostaje poza zasięgiem powszechnej świadomości. Pomimo tego, że szacuje się, iż dotyczy ono około 1-2% populacji ogólnej, wciąż pozostaje wiele niezrozumiałych aspektów tego schorzenia. Zastanówmy się więc, czym właściwie jest trichotillomania i jakie są jej konsekwencje dla osób dotkniętych tym zaburzeniem.
Często bagatelizowane i niezrozumiałe, zaburzenie dermatillomanii przynosi ze sobą nie tylko fizyczne cierpienie, ale także emocjonalne zawirowania. Wpływa na codzienne funkcjonowanie i samoocenę osób dotkniętych tym schorzeniem.
Schematy poznawcze kształtują się na podstawie naszych doświadczeń, zarówno indywidualnych, jak i zbiorowych, takich jak kultura, w której wzrastamy, czy rodzina. O tym, czy schematy
O tym, że nie ma bezpiecznej dawki alkoholu, o tym jak kampanie edukacyjne wpływają na świadomość społeczną na temat uzależnień od alkoholu oraz co jest
Według różnych danych ADHD dotyczy między 1,5 a 5% populacji dorosłych, natomiast oficjalnie postawionych diagnoz jest nadal o wiele mniej – wskazuje psycholog i psychoterapeuta,
