Niezależnie od tego, czy jesteś uczniem, studentem, czy osobą przygotowującą się do egzaminu zawodowego, zawsze towarzyszy napięcie i oczekiwania związane z wynikiem egzaminu. Czy zdajesz sobie sprawę, od czego tak naprawdę zależy twój sukces na egzaminie? Warto zrozumieć te kluczowe czynniki, aby skutecznie przygotować się i uniknąć nadmiernego stresu.
Egzaminy to często stresujący okres w życiu każdego ucznia. Dla rodziców to czas, kiedy chcą jak najlepiej wesprzeć swoje dziecko. Jednak warto pamiętać, że niektóre zachowania mogą bardziej szkodzić niż pomagać. Oto kilka rzeczy, których rodzice nie powinni robić, kiedy dziecko stresuje się przed egzaminem.
W dzisiejszym dynamicznym świecie, pełnym nowoczesnych technologii, pytanie o odpowiedni wiek na zakup smartfona dla dziecka staje się coraz bardziej powszechne. Zanim jednak zdecydujesz się na ten krok, warto zastanowić się nad konsekwencjami i dostosować się do wytycznych, które pomagają w odpowiedzialnym wprowadzaniu dziecka do świata technologii.
Według badania z 1998 roku, średnio dziecko do rozpoczęcia liceum zobaczyło około 8000 morderstw i było świadkiem około 100 000 aktów przemocy poprzez to co zobaczyło w telewizji. W dzisiejszych czasach, kiedy dzieci są narażone na przemoc również za pośrednictwem gier wideo, liczby te mogą być znacznie wyższe. Dlatego w dzisiejszych czasach, kiedy technologia wchodzi coraz głębiej w nasze życie, pytanie o to, czy pozwalać dzieciom grać w gry komputerowe, staje się coraz bardziej palące. Badania przeprowadzone w przeszłości na temat ekspozycji na przemoc w telewizji, rzucają światło na potencjalne zagrożenia związane z grami wideo.
Czy oglądanie telewizji przez małe dzieci jest bezpieczne? Jak długo i jak często powinny mieć do niej dostęp? Czy telewizja szkodzi? Te pytania nurtują wielu rodziców, zwłaszcza w kontekście rozwoju ich najmłodszych. W poszukiwaniu odpowiedzi warto zwrócić uwagę na „Zasadę 3-6-9-12”, opracowaną przez Francuskie Stowarzyszenie Pediatrów Ambulatoryjnych (AFPA), która dostarcza wytycznych dotyczących bezpiecznego używania urządzeń elektronicznych przez dzieci.
Gry komputerowe stały się integralną częścią życia współczesnych dzieci, a pytanie, czy przedszkolaki powinny w nie grać, budzi wiele kontrowersji. Oto, co warto wiedzieć na ten temat, aby podejść do tego zagadnienia z rozwagą.
Smartfony, tablety, czy komputery są nieodłącznymi towarzyszami, bez których wielu z nas trudno sobie wyobrazić skuteczne funkcjonowanie. To narzędzia, które nie tylko ułatwiają wykonywanie codziennych zadań, ale stają się integralną częścią naszych relacji międzyludzkich. Wraz z postępem technologii komunikacyjnej i rozwojem internetu temat korzystania przez dzieci z nowoczesnych urządzeń elektronicznych staje się coraz bardziej palący. Zasada 3-6-9-12, opracowana przez francuskie Stowarzyszenie Pediatrów Ambulatoryjnych (AFPA), wyznacza wiek, w którym dzieci mogą bezpiecznie zaczynać używać nowych technologii. Przeanalizujmy zatem zasadę 3-6-9-12 i zastanówmy się, jakie korzyści przynosi, a także w jaki sposób rodzice mogą ją skutecznie wdrożyć.
Świat cyfrowy staje się nieodłączną częścią życia coraz młodszych dzieci. Dostają swoje pierwsze smartfony, zakładają profile w mediach społecznościowych, a całe ich życie przenosi się do wirtualnej rzeczywistości. Jednak, czy nasze dzieci są naprawdę przygotowane do bezpiecznego korzystania z internetu? Przejrzyjmy zasady bezpieczeństwa, ze szczególnym uwzględnieniem Zasady 3-6-9-12, aby zrozumieć, jak zadbać o cyfrowe doświadczenia, a tym samym bezpieczeństwo, naszych najmłodszych.
Rozpowszechnienie zaburzeń psychicznych w populacji dzieci i młodzieży dotyczy około 10 % populacji, przy czym na przestrzeni ostatnich lat obserwuje się narastanie częstości zaburzeń zależnych lub częściowo zależnych od uwarunkowań cywilizacyjnych i kulturowych. Co więcej, obserwujemy alarmujący trend wzrostu częstości zaburzeń, często związanych z uwarunkowaniami cywilizacyjnymi i kulturowymi, które z roku na rok stają się coraz bardziej znaczące.
Jesteśmy niezmiernie dumni, że jako przedstawiciele Centrum CBT, które od ponad 20 lat specjalizuje się w pomocy dzieciom, młodzieży i dorosłym z ADHD, mieliśmy przyjemność uczestniczyć
Jak można uzyskać zaświadczenie i/lub opinię o stanie zdrowia psychicznego swojego dziecka na potrzeby szkoły? Zaświadczenie wydaje lekarza specjalista i stanowi ono ocenę psychiatryczną w określonym przedziale czasowym. Zawiera cel wystawienia zaświadczenia, na przykład dostosowanie programu nauczania w szkole, zwolnienia lekarskiego, czy potrzeby objęcia dziecka wczesnym wspomaganiem rozwoju.
W dzisiejszym szybkim tempie życia, pełnym wymagań i ciągłego napięcia, nie jest rzadkością odczuwanie braku chęci i energii do wykonywania codziennych obowiązków. Często bagatelizujemy znaki wysyłane nam przez nasze ciało i umysł, ignorując konieczność zatrzymania się i zastanowienia nad własnym stanem psychicznym. Brak tego zrozumienia może prowadzić do poważnych konsekwencji, a jednym z nich jest zmęczenie psychiczne.
Powody zachowań autoagresywnych są bardzo różne. Można powiedzieć, że czynnikiem predysponującym jest w ogóle negatywny stosunek do siebie, niska samoocena czy uwewnętrzniona złość. Na to nakładają się czynniki wyzwalające, wśród których najczęściej wymienia się jakieś trudne wydarzenia, problemy w relacjach albo negatywne myślenie o sobie. To powoduje powstanie różnych emocji i zachowań, czego wyrazem mogą być właśnie akty autoagresji.
Nadruchliwość, zaburzenia uwagi i impulsywność – to główne objawy ADHD, czyli zespołu nadpobudliwości psychoruchowej. Oczywiście warto pamiętać, że te objawy ulegają pewnym zmianom z wiekiem. Kluczowa jest odpowiednio wczesna i właściwa diagnoza, dzięki której możemy objąć osobę z ADHD odpowiednią opieką i pomocą, co pozwoli na podniesienie jej komfortu życia i radzenia sobie z codziennością.
W dniach 28-29 września 2023 r. odbył się Szczyt World for Ukraine w Rzeszowie, z udziałem Centrum CBT. Dr Tomasz Srebnicki, psycholog i specjalista psychoterapii dzieci i młodzieży w Centrum CBT, pełnił rolę moderatora podczas debaty na temat dobrostanu psychospołecznego ukraińskiej młodzieży.
W dzisiejszej dyskusji publicznej coraz częściej podejmowany jest temat przemocy i znęcania się nad innymi. Jednak, gdy myślimy o przemocy, nasz umysł zwykle kieruje się w stronę obrazów fizycznych aktów agresji – szarpania, bicia czy naruszania integralności cielesnej. Te formy znęcania są niezaprzeczalnie przerażające i łatwe do rozpoznania, pozostawiając widoczne ślady, zarówno na ciele, jak i w pamięci osoby poddawanej przemocy. Warto jednak pamiętać, że przemoc przybiera wiele różnych form, a jedną z najbardziej subtelnych i trudnych do zidentyfikowania jest przemoc psychiczna.
Na ile przed daną wizytą należy informować? Czy to powinno być tuż przed wizytą – odbieram dziecko z przedszkola, ze szkoły i wtedy mu mówię: „nie jedziemy do domu, tylko jedziemy do specjalisty zajmującego się zdrowiem psychicznym”? Czy też może dziecko należy uprzedzać na kilka tygodni przed?
To zależy od wieku dziecka, od tego czy np. samo poprosiło o umówienie takiej wizyty oraz od tego jak rodzic przewiduje, że dziecko może zareagować na taką informację. Tutaj bardzo istotną kwestię będzie odgrywało też to, w jakiej fazie rozwoju znajduje się dziecko, tak aby informacja o wizycie była dostosowana do jego możliwości rozumienia pojęć abstrakcyjnych.
W dniach 20-26 września obchodzimy Tydzień Świadomości ADHD. To czas, kiedy warto pochylić się nad tym zaburzeniem i dowiedzieć się więcej o tym, z czym się zmagają i jak można wspierać w codziennym życiu osoby z ADHD.
Zespół nadruchliwości psychoruchowej (ADHD) i zaburzenie osobowości typu borderline (BPD, borderline personality disorder; inaczej: osobowość z pogranicza; osobowość chwiejna emocjonalnie) charakteryzują się podobieństwem objawów, które obejmują m.in. impulsywność, poszukiwanie nowych, silnych bodźców, trudności relacyjne a także dysregulację emocjonalną, w tym szczególnie drażliwość i labilność emocjonalną. Osoby z ADHD, jak i osoby z BPD mają trudności z właściwą samooceną i są wrażliwe na odrzucenie. Podobieństwo objawów i ich negatywny wpływ na funkcjonowanie mogą być przyczyną trudności diagnostycznych.
Zespół nadpobudliwości psychoruchowej (ADHD) to neurobehwioralne i neurorozwojowe zaburzenie, manifestujące się obecnością objawów związanych z deficytami uwagi, nadruchliwością oraz impulsywnością. Choć powszechnie ADHD uważane jest za zaburzenie dziecięce, około 70 % osób z ADHD doświadcza tych objawów również w wieku dorosłym, które znacząco wpływają na ich funkcjonowanie społeczne, ekonomiczne, zawodowe jak i emocjonalne. Według danych WHO, ADHD występuje u 3,4% populacji w wieku 18 – 44 lata.
ADHD jest zaburzeniem neurorozwojowym, które charakteryzuje się obecnością deficytów w obszarach związanych z koncentracją uwagi, kontrolą impulsów oraz nadruchliwością. Objawy powodują zaburzenia funkcjonowania pacjenta nie tylko w zakresie funkcjonowania edukacyjnego, ale także utrudniają nawiązywanie satysfakcjonyjących relacji interpersonalnych i pogarszają jego samoocenę, stąd potrzeba wprowadzenia skutecznych strategii interwencji.
Dostęp do komputera i Internetu jest powszechny, wymagany do pracy, nauki, uzyskania informacji i utrzymania kontaktów społecznych. Od najmłodszych lat możliwe jest oglądanie filmów animowanych i słuchanie dziecięcej muzyki w Internecie. Mimo swojej wysokiej użyteczności nieograniczony dostęp do Internetu może to stać się też pułapką, prowadzącą do uzależnienia od działań w sieci.
Zaburzenia obsesyjno-kompulsyjne (OCD) są jednym z najbardziej skomplikowanych zagadnień w dziedzinie psychiatrii. Charakteryzują się one różnorodnością objawów oraz głębokim wpływem na życie jednostki. Dzięki nowym kryteriom diagnostycznym zrozumienie OCD uległo znacznej poprawie. Jest to istotne dla efektywnej diagnostyki i terapii, ponieważ pozwala to uwzględnić różnorodność prezentowanych objawów i dostosować interwencje terapeutyczne.
Będzie odpowiedzialna za budowanie zespołu diagnostycznego oraz opracowanie i wprowadzenie procedury diagnozy zaburzeń neurorozwojowych u pacjentów w wieku rozwojowym i osób dorosłych prowadzonej w oparciu o najnowsze wytyczne i standardy ogólnoświatowe oraz za rozwój oferty szkoleniowej dla ODN (Ośrodek Doskonalenia Nauczycieli).
