Zaburzenia przywiązania i zaburzenia ze spektrum autyzmu
W artykule odniesiono się do zagadnień współwystępowania oraz różnicowania objawów zaburzeń ze spektrum autyzmu oraz zaburzeń przywiązania (więzi). O trudnościach w tym zakresie decyduje stopień zmienności objawów ASD, zarówno w zakresie ich nasilenia, jak i reprezentacji klinicznej oraz zalecenie klasyfikacji zaburzeń psychicznych, wg których diagnozę zaburzeń przywiązania można ustalić tylko wtedy, gdy nie są spełnione kryteria dla zaburzeń ze spektrum autyzmu. Szczególnym wyzwaniem jest zróżnicowanie symptomatologii typowej dla ASD i specyficznego profilu funkcjonowania dzieci z lękowo-unikającym wzorcem przywiązania. Dane z piśmiennictwa, dotyczące tematu, nie są liczne, co zwiększa ryzyko błędnych rozpoznań. Ważną kwestią jest moderujący wpływ deficytów emocjonalnych i społecznych obecnych u dzieci z ASD na rozwój przywiązania z opiekunem, często przejawiającym podobny zakres trudności. Zaplanowanie adekwatnej do zidentyfikowanych deficytów i potrzeb interwencji terapeutycznej musi w szczególności uwzględniać relacyjny kontekst rodzinny.
